Nowy Estoński CIT

W styczniu 2021 roku weszły w życie przepisy nowelizujące ustawę z dn. 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2020.1406) – dalej „ustawa o CIT”. Umożliwiono spółkom akcyjnym oraz spółkom z ograniczoną odpowiedzialnością, wybór opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów – tzw. estoński CIT. Jest to alternatywne rozwiązanie dla tradycyjnego modelu opodatkowania spółek kapitałowych, z którego skorzystać mogą jedynie uprawnieni podatnicy.

Obecnie obowiązująca forma Estońskiego CIT-u nie spotkała się ze zbytnim zainteresowaniem wśród przedsiębiorców. Determinowało to objęcie niewielkiej grupy podatników oraz ograniczenia, na czele z dopuszczalnym limitem przychodu brutto do 100 mln zł oraz wymogiem ponoszenia nakładów inwestycyjnych. W związku z powyższym, ustawodawca w ramach Polskiego Ładu zadecydował o wdrożeniu zmian w tym modelu opodatkowania.

NOWY ESTOŃSKI CIT

Estoński CIT przybierze następującą formę:

• Działalność może być prowadzona w formie spółki akcyjnej, sp. z o.o., spółki komandytowej, bądź komandytowo-akcyjnej;
• należy zatrudniać co najmniej 3 osoby na podstawie umowy o pracę lub cywilnoprawnej;
• spółka musi posiadać prostą strukturę właścicielską, tj. nie posiada udziałów w innych podmiotach, a udziałowcami są wyłącznie os. fizyczne (wspólnik może posiadać udziału w wielu współkach);
• ponad połowa przychodów spółki pochodzić musi z działalności bezpośrednio związanej
  z wytwarzaniem towarów lub świadczeniem usług;
• brak płacenia podatku dochodowego z tytułu prowadzonej działalności, aż do momentu, w którym dochodzi do wypłaty zysków na rzecz wspólników;
• opodatkowanie oparte na faktycznych transferach na rzecz wspólników i podmiotów powiązanych (a nie na podstawie dochodu);
• w przypadku, gdy dojdzie do wypłaty części albo całości zysków, efektywna stopa opodatkowania wypłacanych zysków może być niższa niż w przypadku standardowego opodatkowania;
• zakończenie okresu stosowania Estońskiego CIT nie oznacza obowiązku zapłaty podatku od tej części zysków, które nie zostały wypłacone;
• brak progów dotyczących nakładów inwestycyjnych oraz skali uzyskiwanych dochodów.

MODEL OPODATKOWANIA PRZY ESTOŃSKIM CIT

Podstawą estońskiego CIT-u jest odroczenie momentu powstania zobowiązania podatkowego w CIT, który nie powstaje do chwili aż wypracowany zysk pozostaje w spółce. W takiej sytuacji, obowiązek zapłacenia podatku następuje dopiero, gdy przedsiębiorca zdecyduje się na wypłatę zysków akcjonariuszom lub udziałowcom w formie dywidendy. Oznacza to, że przedmiotem opodatkowania w systemie estońskim jest efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca. Niemniej jednak, model opodatkowania został zaprojektowany również tak, aby zapobiegać ukrytej dystrybucji zysku do udziałowców, przykładowo w formie darowizn dla udziałowców.

W myśl art. 28m ustawy o CIT, system estoński obejmuje następujące kategorie dochodu (przepis przytoczony na końcu artykułu):

Zysk netto (w tym zaliczka na poczet przewidywanej dywidendy)

Wypracowany w czasie opodatkowania systemem estońskim w takiej części, w jakiej został przeznaczony na wypłatę dywidendy dla akcjonariuszy lub udziałowców lub na pokrycie strat powstałych przed opodatkowaniem estońskim CIT-em. Opodatkowaniu podlegają wyłącznie zyski wypracowane w okresie korzystania z tej formy opodatkowania, również, gdy będą przeznaczone na pokrycie strat.

Ukryte zyski a Estoński CIT

Jest to szczególna kategoria dochodu do opodatkowania, w ramach systemu estońskiego. Zakres ten jest bardzo szeroki i obejmuje różnego rodzaju świadczenia, w tym pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, zrealizowane w związku z prawem do udziału w zysku, ale inne niż podzielony zysk, bezpośrednio lub pośrednio na poczet wspólników (akcjonariuszy) lub podmiotów z nimi powiązanych albo na rzecz podmiotów powiązanych z podatnikiem. Za “ukryte zyski” ustawodawca uznaje m.in. pożyczki spółki na rzecz wspólników (akcjonariuszy), opłaty / odsetki / prowizje z tytułu pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez wspólników (akcjonariuszy).

W wyliczeniu z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT znajdują się także np. wydatki na reprezentację, darowizny, świadczenia na rzecz prywatnych lub rodzinnych fundacji (katalog dostępny na końcu artykułu). Katalog ustawowy „ukrytych zysków” nie jest katalogiem enumeratywnym, lecz otwartym. Stwarza to niebezpieczeństwo podczas interpretacji przepisów przez organy podatkowe. Ciężar dowodu, co do wykorzystania składnika majątku na cele działalności gospodarczej spoczywa na podatniku. Opodatkowaniu w odpowiedniej wysokości procentowej będą podlegały też składniki majątku wykorzystywane na tzw. cele mieszane (czyli i osobiste, i związane z działalnością gospodarczą). Do ukrytych zysków nie zalicza się natomiast m.in. wynagrodzenia dla wspólników będących osobami fizycznymi (z tytułu umowy o pracę, powołania do składu organów, kontraktu menadżerskiego) miesięcznie do wysokości pięciokrotności średniego wynagrodzenia miesięcznego w sektorze przedsiębiorstw (obecnie ok.30 tys. zł).

Wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą

W tym przypadku nie jest konieczne badanie powiązań z podmiotem, na rzecz którego dokonuje się wypłaty lub z którym dokonywana jest transakcja. Kategoria ta (podobnie jak kategoria ukrytych zysków) pozostaje otwarta i bardzo nieprecyzyjna.

Dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych

Powstaje on w związku z pominięciem zdarzeń (operacji) gospodarczych w przychodach i kosztach sprawozdania finansowego spółki (pomimo obowiązku ich wykazania).

Podatek od dochodu z przekształcenia. Spółki, które powstały w wyniku przekształcenia i których pierwszym rokiem podatkowym po przekształceniu jest jednocześnie pierwszy rok podlegania estońskiemu CIT, będą zobligowane do zapłaty podatku od dochodu z przekształcenia. Jego stawka wynosi 19% i będzie on obliczany od nadwyżki wartości rynkowej majątku nad wartością podatkową (określanymi na dzień przekształcenia).

STAWKI PODATKU

Zgodnie z art. 28o ustawy o CIT, stawki podatku dochodowego w systemie estońskim są wyższe względem standardowego modelu opodatkowania i prezentują się następująco:

• 10% w przypadku tzw. małych podatników i podatników, którego wartość średnich przychodów nie przekracza wartości maksymalnych przychodów określonych dla małego podatnika (domyślnie 9%),
• 20% dla pozostałych podatników (domyślnie 19%).

Niezależnie od obowiązującej stawki podatkowej CIT, dochód pozostaje opodatkowany dwukrotnie – najpierw w zakresie spółki, a następnie jej wspólników – tak jak ma to miejsce w przypadku tradycyjnego modelu. Aczkolwiek, podatek wspólników w czasie korzystania z systemu estońskiego może zostać obniżony, poprzez odliczenie podatku należnego zapłaconego przez tę spółkę od dochodu z zysku podzielonego, który przypada na przychód udziałowca lub akcjonariusza tej spółki.

Odliczeniu podlega

• 90% podatku zapłaconego przez spółkę – w przypadku spółek posiadających status „małego podatnika” i spółek rozpoczynających działalność,
• 70% podatku zapłaconego przez spółkę – w przypadku pozostałych spółek.

Łączne opodatkowanie spółki i wspólnika (CIT+PIT) przy wypłacie dywidendy to:

• 18,1% – dla spółki będącej małym podatnikiem (do 2 mln EUR);
• 21,2% – dla pozostałych spółek.

WYMAGANIA ESTOŃSKIEGO CIT-u

Możliwość skorzystania z estońskiego CIT-u uzależniona jest od spełnienia szeregu warunków. Jak podkreśla ustawodawca, rozwiązanie to kierowane jest przede wszystkim do przedsiębiorców nieprzekraczających limitu przychodów, a także podmiotów dopiero rozpoczynających działalność. Urealnienie tych zamierzeń przybrało formę wprowadzenia ograniczeń, które mają wyłączyć spod systemu estońskiego podmioty, które pomimo stosunkowo niewielkiej skali działalności, prowadzą działania nieaprobowane przez ustawodawcę, jak np. tworzą rozbudowane struktury, czy ich deklarowany przedmiot działalności różni się od tego wykonywanego faktycznie.

Kryteria opodatkowania systemem estońskim określa art. 28j ustawy o CIT Począwszy od 2022 r.  należą do nich:

• mniej niż 50% przychodów pochodzi z tzw. pasywnych źródeł przychodów tzn. z wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek z części odsetkowej raty leasingowej, z poręczeń i gwarancji, praw autorskich lub praw własności przemysłowej (w tym z tyt. zbycia tych praw), ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, z transakcji z podmiotami powiązanymi, kiedy w związku z nimi nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym, bądź jest ona znikoma. Warunek ten ma uniemożliwić skorzystanie z preferencji tym podatnikom, którzy nie prowadzą aktywnej działalności gospodarczej, a jedynie opierają swoją działalność na pasywnych źródłach dochodów (dla podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności, warunek ten uznaje się za spełniony w pierwszym roku podatkowym opodatkowanym estońskim CIT-em).
• kryterium zatrudnienia, czyli:
  • podatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, Osoby te nie mogą być udziałowcami, ani akcjonariuszami tego podatnika, lub
  • podatnik ponosi miesięczne wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń (iloraz sumy wszystkich wynagrodzeń i ich liczby) na rzecz zatrudnionych
    na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, a w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na podatnik ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego. Osoby te nie mogą być udziałowcami ani akcjonariuszami tego podatnika.

Niezależnie od powyższego, w przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności, nie musi spełniać tego warunku w roku rozpoczęcia działalności. Niemniej jednak, w kolejnych latach podatnik stopniowo zobligowany jest do zatrudnienia kolejnych osób. Począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy. Proces ten powinien być realizowany, do momentu spełniania poniższych kryteriów:

• podatnik prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki akcyjnej lub spółki z o.o. spółki komandytowej lub spółki komandytowo akcyjnej, których właścicielami są wyłącznie osoby fizyczne. Nie mogą przy tym posiadać praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. Mogą posiadać jednak udziały, akcje czy ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
• podatnik nie posiada: udziałów lub akcji w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
• podatnik w okresie korzystania z estońskiego CIT-u nie sporządza sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1 a i 1b ustawy o rachunkowości;
• należy poinformować właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze opodatkowania estońskim CIT-em, w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym podatnik zamierza korzystać z tej preferencji. Zawiadomienie może zostać złożone również przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, jeżeli na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem podatnik zamknie księgi rachunkowe oraz sporządzi sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Poza wyżej określonymi kryteriami wejścia, norma art. 28k ustawy o CIT zawiera katalog podmiotów nieuprawionych do korzystania z systemu estońskiego.

Wyłączenia o charakterze trwałym:

• przedsiębiorstwa finansowe w rozumieniu art. 15c ust. 16 ustawy o CIT (bank krajowy, instytucja kredytowa, SKOK),
• instytucje pożyczkowe w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy o kredycie konsumenckim,
• podatnicy w stanie likwidacji lub upadłości,
• podatnicy osiągający dochody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT, tj.
• dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1670),
• dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu).

Wyłączenia o charakterze czasowym:

Podmioty uczestniczące w podziałach, łączeniach i w transakcji wnoszenia wkładów niepieniężnych w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Podatnik uczestniczący w restrukturyzacji może wybrać opcję opodatkowania estońskim CIT-em najwcześniej w trzecim roku podatkowym po rozpoczęciu działalności w wyniku wystąpienia zdarzenia połączenia, podziału, czy wniesienia (otrzymania) wkładu niepieniężnego, jednak nie wcześniej niż po 24 miesiącach od dnia wystąpienia jednego z tych zdarzeń,

• podatnicy utworzeni:
  • w wyniku połączenia albo podziału, albo
  • przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podmiotów, albo
  • przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitał kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14 ustawy o CIT nie mogą skorzystać z systemu estońskiego w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym. Jednakże nie krócej niż przez okres 24 miesięcy od dnia utworzenia.
• podatnicy, którzy:
  • zostali podzieleni przez wydzielenie albo
  • wnieśli tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:
  • uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio przepisy art. 14 ustawy o CIT, lub
  • składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziału (akcje) tych innych likwidowanych podatników,

nie mogą skorzystać z systemu estońskiego w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym. Jednakże nie krócej niż przez okres 24 miesięcy od dnia wystąpienia tych zdarzeń.

Na uwadze należy mieć również, że w przypadku łączenia, podziału podmiotów lub wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego ww. warunki stosuje się odpowiednio do podmiotów przejmujących lub otrzymujących wkład niepieniężny.

Reasumując, podatnik dokonuje wyboru opodatkowania estońskim CIT-em na okres czterech następujących po sobie lat podatkowych, przy czym w tym czasie będzie mógł z niego dobrowolnie zrezygnować. Estoński CIT nie ma charakteru bezwzględnego, co oznacza, że w przypadku naruszenia warunków jego stosowania podatnik utraci do niego prawo.

W zakresie natomiast praw stanowiących uproszczenia związane z opodatkowanie estońskim CIT-em, wskazać należy – brak obowiązku prowadzenia podwójnej ewidencji księgowej, tj. osobnej dla celów podatkowych i osobnej dla celów księgowych. Nie jest obowiązkowe także bieżące ustalenie dochodu do opodatkowania. Podstawa opodatkowania systemu estońskiego jest bowiem oparta na wyniku zysku bilansowego (księgowego).

Niemniej jednak, w związku z powyższym podatnik zobowiązany jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości.

KORZYŚCI ESTOŃSKIEGO CIT-u

Analiza modelu opodatkowania wyraźnie wskazuje, że Estoński CIT ma przyczynić się do wzrostu kapitałów własnych przedsiębiorstw, poprawy ich płynności finansowej i zdolności kredytowej. Jego celem jest także zwiększenie konkurencyjności przede wszystkim mniejszych, niezależnych firm. Takim podmiotom trudniej jest o otrzymanie zewnętrznego finansowania, jednocześnie pozostając bez możliwości na wsparcie od dużych podmiotów z nimi powiązanych.

Oprócz tego, model opodatkowania zakłada zmianę momentu powstania obowiązku podatkowego. Spółki zatem nie będą musiały zapłacić podatku, aż do momenty realizacji zysku na rzecz udziałowców bądź akcjonariuszy lub przeznaczenia go na pokrycie powstałej starty. Zysk będą mogły natomiast przeznaczać na rozwój działalności.

Kolejną korzyścią płynącą z obrania formy opodatkowania w postaci systemu estońskiego jest niższe opodatkowanie dywidend udziałowców, poprzez możliwość pomniejszego „drugiego” opodatkowania o wysokość zapłaconego podatku przez spółkę.

RYZYKO ESTOŃSKIEGO CIT-u

Estoński CIT nie jest korzystny dla spółek, które są np. dofinansowane pożyczkami otrzymywanymi od wspólników i powiązanych z nimi osób. Zważywszy na szerokie rozumienie definicji „ukrytych zysków”, spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku od takich transakcji, co nie ma miejsca w tradycyjnym modelu opodatkowania CIT.

Ostatecznie, wybór tej formy opodatkowania wyłączy spółkom możliwość korzystania z innych preferencji podatkowych, które funkcjonują w podstawowym modelu opodatkowania CIT. Ponadto, gdy podatnik przed rozpoczęciem opodatkowania estońskim CIT-em osiągnął stratę podatkową, w związku z czym dysponował możliwością jej odliczenia, co do zasady straci to uprawnienie.

Od 2022 r. niewypłacone zyski będą opodatkowanie dopiero w momencie ich faktycznej dystrybucji, także po wyjściu z systemu estońskiego. W ten sposób zyski zatrzymane w okresie opodatkowania estońskim CIT pozostaną nieopodatkowane dopóty, dopóki nie nastąpi ich wypłata, niezależnie od tego, kiedy ona nastąpi. Przy tym w przypadku wypłaty zysków po wyjściu z systemu estońskiego za wypłacone w pierwszej kolejności będą uznawane aktualne zyski. Dopiero jeśli spółka wypłaci więcej zysków, w tym zyski zatrzymane z okresu opodatkowania w systemie estońskim, zostaną one opodatkowane według zasad estońskiego CIT.

W 2022 r. utrzymana zostanie zasada dwuetapowego opodatkowania dochodów – najpierw podatek dochodowy od osób prawnych na poziomie spółki, a następnie podatek dochodowy od osób fizycznych na poziomie wspólnika – osoby fizycznej. Warto przypomnieć, że dwuetapowość opodatkowania wypłacanych dochodów ma jedynie charakter formalnoprawny, ponieważ rozliczenie obu ww. podatków dochodowych spoczywa na spółce, która występuje odpowiednio jako podatnik i płatnik podatku. Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych następuje w systemie estońskim w momencie wypłaty zysku, a opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanej dywidendy – w momencie jej wypłaty. Moment opodatkowania jest więc ten sam. Należny podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu dywidend wypłaconych przez spółkę rozliczającą się w sposób estoński jest pomniejszany o określoną część zapłaconego przez spółkę podatku dochodowego od osób prawnych, przez co łączne obciążenie dochodu podatkami dochodowymi nie jest duże.

PODSUMOWANIE

Estoński CIT to model opodatkowania oparty na koncepcji podatku od przepływów pieniężnych, w którym moment opodatkowania jest przesunięty na moment dystrybucji zysku. W przypadku decyzji o reinwestycji zysku lub zatrzymaniu go w spółce w celu poprawy jej płynności finansowej opodatkowanie nie wystąpi. W przypadku natomiast dystrybucji zysku łączne opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych i od osób prawnych wyniesie dla małych podatników od 2022 r. jedynie 20%, a pozostałych 25%, co stanowi atrakcyjną alternatywę dla jednoosobowej działalności gospodarczej. Od 2022 r. warunki skorzystania z estońskiego CIT zostaną znacznie złagodzone. Zlikwidowane zostaną limit przychodowy oraz konieczność wykazywania minimalnych nakładów inwestycyjnych. Pozostanie jedynie warunek minimalnego zatrudnienia i prostej struktury korporacyjnej.

Pozostanie w systemie estońskim przez 4 lata zagwarantuje faktyczny brak podatku na wejściu z tytułu korekt wyniku podatkowego do wyniku finansowego. W przypadku rezygnacji z systemu estońskiego nie będzie także konieczności zapłaty podatku od zysków zatrzymanych aż do czasu ich faktycznej wypłaty, nawet w okresie opodatkowania według zasad klasycznych. Wprowadzone od 2022 r. zmiany w tzw. Estońskim CIT sprawiają, że ten model opodatkowania może być rozważaną alternatywą dla opodatkowania na zasadach ogólnych.

Podkreślenia wymaga, że w przypadku opodatkowania Estońskim CIT-em, podmiot nie jest objęty przepisami ustawy o podatku dochodowym w zakresie tzw. minimalnego CIT.

Przykładowe wyliczenie podatku stosując Estoński CIT

Mała spółka (max 2 mln EUR brutto)- Założenia

Stawka CIT Estońskiego od wypłaty z zysku: 10%

PIT wspólnika to: (19% x wypłacony zysk) minus (90% x kwota CIT zapłaconego przez spółkę)

Wypłata zysku 100.000 zł

Wyliczenia:

10% x 100 000 zł = 10.000 (CIT)

PIT wspólnika: (19% x 90.000 zł) – (90% x 10.000 zł)= 17.000 zł – 9.000 zł = 8.100 zł

Razem CIT + PIT= 18.100 zł, tj. 18.1 %

Duża spółka (powyżej 2 mln EUR brutto) – Założenia

Stawka CIT Estońskiego od wypłaty z zysku 20%

PIT wspólnika (19% x wypłacony zysk) – (70% x kwota CIT zapłaconego przez spółkę)

Wypłata zysku 100.000 zł

Wyliczenia:

20% x 100.000 zł = 20.000 zł (CIT)

PIT wspólnika (19% x 80.000 zł) – (70% x 20.000 zł) = 15.200 zł – 14.000 zł = 1.200 zł

Razem CIT + PIT = 21.200, tj. 21.2%